اغلب، تولید کنندگان با مشکلات تامین مالی به ویژه در کشوری با مقررات کنترل کننده ی مبادلات (مبادله ی مالی) رو به رو می شوند. پیش پرداخت راه حلی ساده برای عبور از این وضع ارایه می دهد که تولید کنندگان را قادر ساخته تا برای ارایه ی کالاهای خود پیش پرداخت دریافت نمایند.
پیش پرداخت ها شامل مواردی همچون پرداخت صورتحساب، هزینه های عملیاتی/ هزینه های غیرعملیاتی یا تسویه بدهی ها قبل از سررسید آنها است.
این کار چگونه انجام می پذیرد؟
با امضای قرارداد پیش پرداخت، وام گیرندگان این امکان را دارند تا مبالغی را برای کالاها و دارایی هایی که تولیدکنندگانِ خود ارائه کرده اند از پیش پرداخت نمایند. طرفین درگیر، توافقنامه ی پیش پرداخت و بیع مؤجل را امضا می کنند که بر اساس آن شخص وام گیرنده وجوه را از قبل پرداخت می کند. فروشنده نیز از وجوه به منظور تولید کالا استفاده می نماید و بر اساس این قرارداد بر هر مبلغی که باقیمانده یا معوق است، سود اعمال می شود. یک معامله ی تامین مالی از طریق پیش پرداختِ عادی، شامل تخصیصِ حقوق وام دهنده ذیل قراردادِ پیش پرداخت بوده و حقوقِ خریدار نیز بر اساس قرارداد بیع مؤجل خواهد بود. همچنین امکان اخذ وجه الضمان بر روی حساب بانکی که خریدار وجه را به آن و کالایی که وجه را برای آن پرداخت می کند نیز وجود دارد. نمودار زیر نشان دهنده ی نحوه ی عملکرد تامین مالی از طریق پیش پرداخت است.
انواع دیگری از تامین مالی از طریق پیش پرداخت
سه نوع اصلی تامین مالی از طریق پیش پرداخت وجود دارد:
پیش پرداخت از سوی افراد: افراد نیز می توانند پیش پرداخت را انجام دهند و نکته ی قابل توجه در این مورد این است که فرآیند حسابداری به شکل قابل ملاحظه ای ساده تر است. برای نمونه، یک مشتری ممکن است پرداخت صورتحساب مربوط به کارت اعتباری خود را 30 روز به تاخیر بیاندازد. فرض کنید یک مشتری 2000 دلار برای کارت اعتباری خود خرج می کند و صورتحساب را در همان روز تسویه می کند. اگرچه او ظرف مدت کوتاهی پس از استفاده از کارت اعتباری خود پرداخت را انجام داده است اما این مبلغ همچنان به عنوان پیش پرداخت تلقی می گردد چرا که صورتحساب واقعاً تا 30 روز دیگر به تاریخ سررسید نمی رسد.
پیش پرداخت از سوی شرکت ها: شرکت ها هزینه های دارایی هایی که در آینده مورد استفاده قرار می گیرد را از پیش پرداخت می کنند. هنگامی که شرکت شروع به استفاده از دارایی خریداری شده می نماید، این پیش پرداخت به عنوان هزینه ای عادی محسوب می شود.
پیش پرداخت از سوی مودیان مالیاتی: مودیان مالیاتی بدون اطلاع مالیات را از پیش پرداخت می کنند چرا که برخی از چک های پرداختی آنان نقد نشده است (as some of their pay-check is stuck.). برای نمونه، افرادی با مشاغل آزاد (خویش فرما) ملزم به پرداخت مالیات از طریق پیش پرداخت در بازه ی زمانی تقریبا سه ماهه هستند. با این حال، چنانچه مودیان مالیاتی بیش از بدهی مالیاتی واقعی خود را پرداخت نمایند، مشمول استرداد اضافه پرداخت مالیاتی (باز پرداخت مالیاتی – Tax Refund) می شوند.
مزایای تامین مالی از طریق پیش پرداخت
این امر فروشنده ی کالا را قادر می سازد تا در ازای تأمین مالی که از سوی خریدارِ محصول یا کالا انجام می شود با تولید کنندگان قرارداد های بلند مدت تأمین کالا منعقد نماید. این امر فراهم کننده ی تأمین مالیِ مورد نیاز تولید کنندگان به منظور تولید کالا است.
همچنین، پیش پرداخت ممکن است این امکان را به تولید کنندگان بدهد تا به منظور توسعه بخشیِ پایه ی وام دهی خود و کاهش ریسک های مرتبط با تأمین هزینه، به دنبال تأمین مالی تجاری بیشتری باشند.
همچنین، انگیزه ی پرداختِ سودِ کاهش یافته (reduced interest payment) در مبلغ اولیه ی باقی مانده وجود دارد. به عبارتی دیگر، چنانچه در حال پیش پرداخت برای هر وامی هستید، سود پرداختی (interest pay-out) شما کمتر می شود.
شرکت ها می توانند از طریق پیش پرداخت، هزینه های نیروی کار و همچنین هزینه های خود را پرداخت نمایند.
افراد نیز با تامین مالی مجددِ بدهی ها می توانند بدهی های گذشته ی خود را از پیش پرداخت نمایند.
معایب تامین مالی از طریق پیش پرداخت
هزینه ی تعرفه های پیش پرداخت، به دلیل هزینه های مرتبط با خدمات رسانی به مشتریان از این طریق، بالاتر از هزینه ی تعرفه های معمولی است.
ریسک های مرتبط با معاملات را نمی توان به طور کامل حذف نمود و تاجر به ندرت مجاز به انتقال آنها به بانک است.
به ویژه در امر تامین مالی کالا ها، مسائل و خطرات بالقوه ی بیشتری حول موضوع پیش پرداخت به تامین کننده وجود دارد و وام ها نیز باید دقیق نظارت شوند.
مطالعه ی موردی
Duferco یک گروه (شرکت) بسیار متنوع و توانمند است. فعالیت های اصلی آن بر بخش های تجاریِ انرژی، صنعت و کشتیرانی متمرکز بوده و در 22 کشور جهان فعالیت دارد. HBIS Group Tangsteel نیز شرکت بزرگ فولاد چین و یکی از ارکان HBIS است. این شرکت در مرکز دایره ی اقتصادی “بوهای” واقع شده که پکن، تیانجین و هِبِی را به هم متصل می کند.
در سال 2012، Duferco یک طرح پیش پرداخت را به عنوان بخشی از روابط تجاری و فنی رو به رشد خود با Tangsteel آغاز نمود. Duferco نه تنها فروشنده ی انحصاری محصولات فولادیِ صادر شده بود بلکه ضامن ریسک 10 درصدی ذیل قراردادِ امضا شده هم بود. این وام توسط شعبه ی شانگهای Deutsche Bank (چین) کارسازی شد که متولیان آن به عنوان عوامل تامین وثیقه (security agent)عمل می کردند. Tangsteel این وام پیش پرداخت فولاد را به منظور گسترش تجارت بین الملل خود استفاده نمود.
سوالات متداول
1- آیا الزاماتِ افشا برای قرارداد های پیش پرداخت وجود دارد؟
بله، یک شرکت بازرگانی معاملات پیش پرداخت را در صورت های مالی سالانه خود افشا می کند.
2- آیا پیش پرداخت شامل شرکت های غیربانکی که ریسک های اقتصادی می پذیرند و آمادگی مقابله با آن را ندارند نیز می شود؟ اگر بله، پس چنین شرکت هایی چگونه با این ریسک ها مقابله می کنند؟
پیش پرداخت واقعاً شامل این امر نیست که شرکت های تجاری ریسک هایی را بپذیرند که نمی توانند از عهده ی آن برآیند (آن را مدیریت کنند) چرا که باید دانش مطلوبی از شرکت های تولید کننده و روابط خوبی با پالایشگاه ها داشته باشند. این امر همچنین به آنها اجازه می دهد تا از فروش (off-take) / عرضه ی محصول اطمینان حاصل کنند (It also allows them to secure the off-take/supply of product). بنابراین، آنها درکی از اعتبار، مشکلات و چالش های مرتبط با انجام یک معامله را دارند. همچنین، آنها می توانند درصد عمده ای از ریسک های مالی خود را به بانک هایی که وام های پیش پرداخت به آنها اختصاص یافته است، منتقل نمایند. بنابراین، این گونه شرکت ها با تقسیم ریسک های خود با بانک ها، توانایی مقابله با ریسک های اقتصادی بالقوه را دارند.
تهیه و تنظیم: انجمن بازرگانی ایران و کانادا
جهت استفاده از خدمات انجمن فرم عضویت را تکمیل کنید و به صدها عضو فعال اقتصادی این انجمن بپیوندید.
بازنشر این مطلب با ارائه منبع رسمی و لینک مستقیم به منبع بلامانع است.
