دانشوری شهروندی مدتهاست که به دلیل نداشتن اعتبار رد می‌شود. اما با توجه به اینکه موسسات خیریه برجسته کانادایی مانند Swim Drink Fish از تکنولوژی یادگیری ماشینی برای پیوند تکنولوژی و طبیعت استفاده می‌کنند، این مهم در حال تغییر است.
شاید شما هم در مورد Swim Drink Fish شنیده باشید. یک موسسه خیریه کانادایی که از سال ۲۰۰۱ با ماموریتی که حمایت نکردن از آن سخت به نظر می‌رسد، مشغول به فعالیت است: «تلاش برای روزی که در آن هر کس بتواند با خیال راحت آب را لمس کند، روزی که آب به قدری خالص باشد که بتوان آن را نوشید، و روزی که آب آنقدر تمیز و متلاطم باشد که شما بتوانید قلاب خود را در آن بیندازید و ماهی بگیرید».
با استفاده از تکنولوژی روز دنیا، این موسسه خیریه در تلاش است تا با جمع‌آوری داده‌ها و آگاهی بخشی عمومی، آب کانادا را تصفیه کند و برای مراقبت از آن انگیزه بخش باشد. به عبارتی پیوند بین طبیعت و تکنولوژی را میسر کند.
زمانی که این موسسه راه اندازی شد، خرید فناوری و تکنولوژی روز دنیا –یک دوربین مناسب و یا یک دستگاه GPS- هزینه بر بود. جمع آوری کمک‌های مالی ممکن بود ماه‌ها زمان ببرد و اغلب ابزارهای گران قیمت بدون حضور برخی کارشناسان قابل راه اندازی نبود.
Krystyn Tully، هم بنیانگذار و معاون رئیس Swim Drink Fish می‌گوید: «امروزه آنچنان تحول عظیمی رخ داده است که اکثر ما یک دوربین با کیفیت و یک ردیاب GPS را در گوشی‌های موبایل خود جای داده‌ایم».
اپلیکیشنی برای آب‌های پاکیزه‌تر
طولی نکشید که Swim Drink Fish توانست از ارتباط مردم با تلفن‌های هوشمندشان استفاده بهینه کند. این خیریه در سال ۲۰۰۱ اپلیکیشن Swim Guide را منتشر کرد که به کاربران این امکان را می‌دهد تا بدانند آیا سواحل برای شنا کردن مناسب هستند یا خیر.
تقریبا ۲۰ هزار دانلود در شش هفته اول انتشار اپلیکیشن وجود داشت. Tully می‌گوید: «در همان زمان بود که فهمیدیم چیز جدیدی را کشف کرده‌ایم».
در اولین تابستانی که این برنامه راه اندازی شد، از تورنتو به منطقه دریاچه‌های بزرگ و سپس به بریتیش کلمبیا گسترش یافت. اکنون، در سال ۲۰۲۰، این برنامه در یازده کشور به ۳ زبان قابل دسترسی است و ۴ میلیون کاربر دارد.
این روزها، یک پیشرفت جالب دیگر در زمینه فناوری در Swim Drink Fish در حال رخ دادن است. Tully در این باره توضیح می‌دهد که با پیشرفت تکنولوژی در تلفن‌های همراه هوشمند، اکنون زمان آن است که مردم عادی بتوانند برای مشارکت در پژوهش‌های علمی از تلفن‌های خود استفاده کنند.
دانشوری شهروندی زمانی است که شواهد و تحقیقات توسط افرادی که محققان حرفه‌ای نیستند، جمع‌آوری می‌شود. به عنوان یک مثال معروف، زمانی که سالانه هزاران نفر با ثبت نوع و تعداد پرندگان منطقه خود در طول تنها یک روز در پروژه شمارش پرندگان کریسمس شرکت می‌کنند، این افراد به عنوان بخشی از یک پروژه دانشوری شهروندی به حساب می‌آیند.
اما اگر فرض کنیم که شخصی صبح روز دوشنبه در کنار ساحل رود انتاریو باشد که متوجه می‌شود آب این رود مقدار قابل توجهی زباله در خود دارد. این ممکن است که یک نظارت مناسب به حساب بیاید ؛ اما چگونه می‌توان از این اطلاعات استفاده کرد؟
Swim Drink Fish مشغول فعالیت در حوزه ابزارهای یادگیری ماشینی است تا چنین مشاهداتی را به صورت دقیق و سریع به داده‌های علمی تبدیل کند.
اگر مشاهده‌گر از آنچه که میبیند، عکس بگیرد و سپس آن را در اپلیکیشن Swim Drink Fish بارگذاری کند؛ می‌توان از ابزارهای ماشینی شناسایی تصویر استفاده کرد تا نتیجه گرفت که آیا آب کنار ساحل میزان غیر معمولی از زباله دارد یا خیر. این ابزار حتی می‌تواند عناصر مختلف زباله، از بسته چیپس تا درپوش بطری‌های پلاستیکی را شناسایی کند. اگر تصویر حاوی تعداد زیادی از بطری پلاستیکی بود، کارکنان Swim Drink Fish می‌توانند یک راهکار عملیاتی ارائه دهند. به عنوان مثال، اگر در آخر هفته یک فستیوال در حال برگزاری بود، آنها می‌توانند با مسئولان برگزاری فستیوال تماس بگیرند تا در رویداد سال آینده جایگزین‌هایی برای پلاستیک ارائه دهند.
اگر شهروندان دانشور از سراسر کانادا، عکس‌هایی از آبراه‌های محلی خود در این اپلیکیشن برای تجزیه و تحلیل بارگذاری کنند، این مهم می‌تواند تاثیر بسیار زیادی ایجاد کند.
این برای همه خبر خوبی است. این مهم، فرضیه مبنی بر اینکه پیوند تکنولوژی و طبیعت ناممکن است را رد می‌کند. Tully می‌گوید: «از لحاظ اجتماعی، قطع ارتباط فزایند‌ه‌ای از طبیعت وجود دارد. تمام فلسفه ما این است. آیا می‌توانیم از تکنولوژی استفاده کنیم تا بخشی از راه حل آن باشیم؟»
تهیه و تنظیم: انجمن بازرگانی ایران و کانادا
جهت استفاده از خدمات انجمن فرم عضویت را تکمیل کنید و به صدها عضو فعال اقتصادی این انجمن بپیوندید.
بازنشر این مطلب با ارائه منبع رسمی و لینک مستقیم به منبع بلامانع است.
