هم ضمانت نامه های بانکی و Letters of Credit (LCs) اعتمادی را بین طرفین ایجاد کرده که باعث کاهش ریسک های عدم پرداخت مبالغ بین خریدار (وارد کننده) و تامین کننده (صادر کننده) می شوند. با این حال میان این دو تفاوت هایی جزئی در هدف و کاربردشان در تجارت بین الملل وجود دارد.
LC چیست؟
LC نوعی قرارداد بانکی است که تا زمانی که تامین کننده شرایط توافق شده در LC را داشته باشد، کمک به تضمین پرداخت وجوه تامین کننده می کند.
در LC، خریدار و فروشنده، قرارداد فروش منعقد کرده و خریدار (وارد کننده) از بانک خود (بانک صادر کننده) تقاضای صدور Letter of Creditمی دهد، که این درخواست به بانک تامین کننده (بانک ابلاغ کننده) ارسال می شود.
در صورت پذیرش درخواست، تامین کننده، ضمن تحویل کالاهایی که شرایط لازم و استانداردهای مندرج در LC را دارا باشند، اسناد تأیید کننده را به بانک ابلاغ کننده (بانک ارایه دهنده ی LC) خود ارسال می نماید.
بانک ابلاغ کننده، موضوع را به بانک صادرکننده منتقل می کند و خریدار آن را بررسی کرده و پرداخت را انجام می دهد و یا آن را رد می کند.
ضمانت نامه ی بانکی (BG)
ضمانت نامه ی بانکی چیست؟
طرفین معامله تجاری می توانند از ضمانت نامه های بانکی به منظور نشان دادن توانایی انجام وظایف در معامله ی خود استفاده نمایند. چنانچه طرف مقابل قادر به ایفای نقش های مندرج در قرارداد نباشد، نقش بانک را می توان در به حداقل رساندن زیان های وارده به طرفین مشخص نمود.
طرفین می توانند برای صدور ضمانت نامه های بانکی درخواست دهند که این نوع ضمانت نامه ها به اَشکال مختلفی ارائه می شوند. معمولاً در این فرآیند، در صورت عدم موفقیت یکی از طرفین، طرف دیگر می تواند با طرح ادعا نزد بانک و دریافت مبلغ تضمین شده، به ضمانت نامه ی بانکی استناد نماید.
برخی از نمونه های کلی این است که آیا ضمانت نامه های بانکی مبتنی بر عملکرد (اجرا) است یا مبتنی بر فعالیت های مالی.
مبتنی بر عملکرد (اجرا): چنانچه تامین کننده قادر نباشد که به تعهدات قراردادی مرتبط با تحویل کالا، به عنوان مثال کیفیت یا کمیت کالا، عمل کند، خریدار می تواند نسبت به ارزش کالایی که تامین کننده به خریدار بدهکار است و یا در ضمانت نامه بانکی توافق شده است، طرح ادعا کند.
مبتنی بر فعالیت مالی: چنانچه خریدار (وارد کننده) قادر به پرداخت مبالغ به تامین کننده (صادرکننده) نباشد، تامین کننده می تواند طرح ادعا کند و در نتیجه بانک این مبالغ را به وی پرداخت می کند.
مبلغ تضمین شده و آنچه که منجر به انفصال قرارداد می شود در ضمانت نامه ی بانکی قید خواهد شد. مبلغ توافق شده ی قابل پرداخت به عنوان مبلغ تضمین شده تلقی گشته و همیشه به نفع یک فرد ذینفع خواهد بود.
کاربرد LC ها و ضمانت نامه های بانکی در تجارت بین الملل
چرا یک وارد کننده خواستار LC است؟
نتیجه ی LC این است تا یک اعتمادی حاصل شود که تامین کننده (صادر کننده) کالا را مطابق استانداردها و تاریخ مورد نیاز خریدار (وارد کننده) تحویل خواهد داد (ارسال خواهد کرد). در صورت عدم تایید و عدم پذیرش مستندات صحیح توسط بانک ها و خریدار، هیچ مبلغی به تامین کننده پرداخت نخواهد شد.
چرا یک صادر کننده خواستار LC است؟
از دید صادرکننده، LC اعتمادی در راستای اعتبار وارد کننده ایجاد می کند چرا که بانک صادر کننده ی LC برای وارد کننده، ارزیابی های بایسته (Due Diligence) را برای بررسی اعتبار خریدار انجام خواهد داد.
چرا یک وارد کننده خواستار ضمانت نامه ی بانکی است؟
ضمانت نامه های بانکی ممکن است در تجارت بین الملل به هنگام مزایده برای قراردادهای تجاری استفاده شود. یک وارد کننده ممکن است برای تضمین مزایده، از صادر کننده ضمانت نامه بانکی درخواست نماید.
ضمانت نامه ی بانکی برای وارد کننده اعتماد به ارمغان می آورد چرا که این ضمانت نامه از سوی صادر کننده می تواند به گونه ای تنظیم گردد که چنانچه صادر کننده به تعهدات قراردادیِ مزایده عمل نکند، بازپرداخت مبالغ به وارد کننده از سوی بانک صورت خواهد گرفت.
همچنین، از دید وارد کننده، این موضوع که تامین کننده می تواند ضمانت نامه بانکی دریافت کند بدین معنا است که صادر کننده با بانک در ارتباط بوده و بیانگر اعتمادی بیشتر است.
چرا یک صادر کننده خواستار ضمانت نامه ی بانکی است؟
از دید صادر کننده، تقاضای وارد کننده برای ضمانت نامه ی بانکی به حفظ صادر کننده در برابر عدم پرداخت مبالغ کمک کرده و در معامله، القای اعتماد می کند. این موضوع به این دلیل است که بانکِ وارد کننده پیش از تنظیم ضمانت نامه ی بانکی، ارزیابی های بایسته (Due Diligence) را انجام می دهد که این امر بدین معنا است که بانک، اعتبار وارد کننده را بررسی نموده است.
همچنین، صادرکننده می تواند از وارد کننده ضمانت نامه ی بانکی درخواست نماید. این ضمانت نامه بانکی به این معنی است که چنانچه خریدار قادر به پرداخت مبالغ نباشد، تامین کننده مبالغ را از بانک دریافت خواهد کرد.
تفاوت های اساسی کدامند؟
در مورد تأخیر در پرداخت ها، با ضمانت نامه های بانکی، بانک تنها در صورتی وارد عمل می شود که طرف قرارداد نتواند قبل از ورود بانک، به تعهدات مندرج در قرارداد عمل کند. بنابراین این موضوع همچنان می تواند منجر به تأخیر در پرداخت مبالغ شود. در حالی که تاریخ پرداخت از قبل در LC تعیین شود، احتمال بیشتری دارد که بانک صادر کننده یا بانک تأیید کننده مبالغ را به موقع پرداخت کند.
در مورد ضمانت نامه های بانکی، چون هر دو طرف می توانند ضمانت نامه های بانکی دریافت نمایند، چنانچه هر یک از طرفین به تعهدات قراردادی خود عمل ننمایند، هر دو طرف محافظت (حفظ) می شوند.
افزون بر این، یکی دیگر از تفاوت های متمایز کننده ی بین این دو سند این است که ضمانت های بانکی هزینه بیشتری نسبت به همتای خود (LC) دارند. این موضوع به دلیل توانایی آن در محافظت هر دو طرف در معامله بوده و همچنین به این دلیل است که ضمانت نامه ی بانکی، طیف وسیع تری از معاملات با ارزش بالاتر را پوشش می دهد.
خلاصه ای از انواع ضمانت نامه های بانکی و LC ها
ضمانت نامه ی بانکی
ضمانت نامه ی شرکت در مزایده: در این حالت، اوراق شرکت در مزایده نشانگر این است که تامین کننده دارای اعتبار است و چنانچه خریدار وجوه کالا را پرداخت کرده باشد و تامین کننده نتواند موضوع قرارداد را تحویل دهد، از طریق ضمانت نامه، مبالغ به خریدار باز پرداخت می شود.
ضمانت نامه ی حسن اجرا: چنانچه تامین کننده نتواند به تعهدات خود ذیل قرار عمل نماید، در این صورت بانک وارد عمل شده و مبالغ را به خریدار مجدد پرداخت می کند.
ضمانت نامه ی پیش پرداخت: چنانچه صادر کننده نتواند به تعهدات قراردادی خود عمل نماید، بانک، ضمن پرداخت مبالغ پرداخت شده از سوی خریدار به تامین کننده، وجوه را به وارد کننده نیز پرداخت می نماید.
ضمانت نامه ی تاخیر در پرداخت: پرداخت ظرف تعداد معینی از روزهای پس از یک رویداد تعریف شده در معامله صورت می پذیرد و تاریخ و رویداد نیز در ضمانت نامه قید می شود.
ضمانت نامه ی حمل دریایی: این موضوع معمولاً تحت LC منعقد می شود. چنانچه وارد کننده ای، بارنامه (BL) را در زمانی که کالا در بندر است دریافت نکرده باشد، وارد کننده می تواند ضمانت نامه ی حملی را که توسط بانک صادر شده درخواست نماید. آنها می توانند این ضمانت نامه را بدون ارائه ی بارنامه برای انتقال کالا به خارج از بندر ارائه دهند که در نتیجه باعث افزایش سرعت عبور از بندر و کاهش هزینه های ناشی از از دست دادن ارزش کالاهای فاسد شدنی و هزینه های تاخیر (دموراژ) خواهد شد.
ضمانت نامه ی جبران خسارت (LOI): این ضمانت نامه در صورتی که بارنامه قبل از ورود کالا به بندر دریافت نشده باشد، منعقد می شود (صادر می شود). معمولا متصدیان حمل کالا، LOI را درخواست می کنند. بدون LOI ممکن است حاملان کالا تحت پوشش بیمه حفاظت و غرامت (P&I) نباشند. LOI را می توان از یک بانک یا شرکت بیمه دریافت نمود. LOI رافع مسوولیت های حاملین کالا نخواهد بود.
Letters of Credit
LC واردات: این نوع از LC ها تضمین کننده ی میانگین (means of payment) پرداخت از طریق بانک صادر کننده ی LC به تامین کننده است و تنها پس از ارائه مدارک مندرج در LC توسط تامین کننده، پرداخت باید از سوی خریدار انجام شود. همچنین می توانید با تأمین کننده، برای مثال با استفاده از LC نسیه یا مدت دار (یوزانس)، در جهت پرداخت‌های طولانی تر مذاکره نمایید.
LC نسیه یا مدت دار (یوزانس): پرداخت مبالغ از سوی بانک صادر کننده ی خریدار به تامین کننده در تاریخ بعدی مقرر در قرارداد انجام خواهد پذیرفت. این امر به خریدار زمان می دهد تا از کالاها به شکلی سودمندانه استفاده کرده و مبالغ را واریز نماید.
LC صادرات: بانک صادر کننده یا بانک تأیید کننده پرداخت ها را در صورت رعایت شرایط مندرج در LC و ارائه ی سند تأیید توسط صادر کننده، تضمین می نماید.
LC غیرقابل برگشت: خریدار می تواند تا زمانی که طرفین موافق باشند، LC را لغو و یا آن را اصلاح نماید. این امر به آنها اجازه می دهد تا در صورت تغییر قرارداد فروش یا شرایط معامله، یک LC جدید تنظیم نمایند. همچنین بانک صادر کننده نمی تواند LCرا بدون رضایت فرد ذینفع باطل نماید.
LC تایید شده: تامین کننده می تواند از بانک خود بخواهد که مسولیت ریسک عدم پرداخت را در LC بپذیرد. هنگامی که بانک مدارک مورد نیاز را جهت احراز شرایط موجود در LC دریافت کرده باشد، وجه از سوی بانک به تامین کننده ارسال می شود، حتی اگر خریدار یا بانک صادر کننده نتواند مبلغ مقرر در LC را پرداخت نماید. این امر معمولاً هزینه ای که توسط بانک بوده را برای تامین کننده وارد می آورد که وابسته به ریسک اعتباری بانک صادر کننده است.
LC تایید نشده: چنانچه شرایط مندرج در LC رعایت شود، بانک صادر کننده ی خریداران مسول پرداخت وجوه به تامین کننده است. همچنین ریسک عدم پرداخت به عهده ی بانک صادر کننده است که معمولا یک بانک خارجی است. این نوع LC هزینه ی کمتری نسبت به نوع تاییده شده ی آن به همراه دارد.
تهیه و تنظیم: انجمن بازرگانی ایران و کانادا
جهت استفاده از خدمات انجمن فرم عضویت را تکمیل کنید و به صدها عضو فعال اقتصادی این انجمن بپیوندید.
بازنشر این مطلب با ارائه منبع رسمی و لینک مستقیم به منبع بلامانع است.
